≡ მენიუ

არ არსებობს შემოქმედი, გარდა სულისა. ეს ციტატა მომდინარეობს სულიერი მეცნიერის სიდჰარტა გაუტამასგან, რომელიც ასევე ცნობილია მრავალი ადამიანისთვის ბუდას სახელით (სიტყვასიტყვით: გამოღვიძებული) და ძირითადად განმარტავს ჩვენი ცხოვრების ფუნდამენტურ პრინციპს. ადამიანებს ყოველთვის აწუხებდნენ ღმერთის შესახებ ან თუნდაც ღვთაებრივი ყოფნის, შემოქმედის ან უფრო სწორად შემოქმედებითი არსების არსებობაზე, რომელმაც საბოლოოდ უნდა შექმნა მატერიალური სამყარო და უნდა იყოს პასუხისმგებელი ჩვენს არსებაზე, ჩვენს ცხოვრებაზე. მაგრამ ღმერთს ხშირად არასწორად ესმით. ბევრი ადამიანი ხშირად უყურებს ცხოვრებას მატერიალურად ორიენტირებული მსოფლმხედველობიდან და შემდეგ ცდილობს წარმოიდგინოს ღმერთი, როგორც რაღაც მატერიალური, მაგალითად, „ადამიანი/ფიგურა“, რომელიც პირველ რიგში წარმოადგენს საკუთარს. გონებას ძლივს ჩაწვდება და მეორეც, სადღაც „ზემოთ/ქვემოთ“ ჩვენთვის „ცნობილი“ სამყარო არსებობს და გვითვალთვალებს.

არ არსებობს შემოქმედი, გარდა სულისა

ყველაფერი თქვენი გონებიდან მოდის

თუმცა, საბოლოო ჯამში, ეს ცნება არის საკუთარი თავის მიერ დაწესებული შეცდომა, რადგან ღმერთი არ არის ერთი ფიგურა, რომელიც მოქმედებს მხოლოდ როგორც მთელი არსებობის შემოქმედი. საბოლოო ჯამში, ღმერთის გასაგებად, ღრმად უნდა ჩავიხედოთ საკუთარ თავში და ხელახლა შევხედოთ ცხოვრებას არამატერიალური თვალსაზრისით. ამ კონტექსტში ღმერთი არ არის პიროვნება, არამედ სული, ყოვლისმომცველი, თითქმის მიუწვდომელი ცნობიერება, რომელიც წარმოადგენს ჩვენს სრულ წყაროს, აღწევს მასში და აძლევს ფორმას ჩვენს ცხოვრებას. ამ მხრივ, ჩვენ ადამიანები ვართ ღმერთის გამოსახულება, რადგან ჩვენ თვითონ ვართ შეგნებული და ვიყენებთ ამ ძლიერ ავტორიტეტს, რათა ფორმა მივცეთ ჩვენს ცხოვრებას. მთელი ცხოვრება ასევე ჩვენი გონების პროდუქტია ამ საკითხში. მოქმედებები, ცხოვრებისეული მოვლენები, სიტუაციები, რომლებიც თავის მხრივ წარმოიშვა ჩვენივე გონებრივი წარმოსახვის შედეგად და განხორციელდა ჩვენ მიერ „მატერიალურ“ დონეზე. ყოველი გამოგონება, ყოველი ქმედება, ყოველი ცხოვრებისეული მოვლენა - მაგალითად თქვენი პირველი კოცნა, მეგობრებთან შეხვედრა, თქვენი პირველი სამუშაო, ნივთები, რომლებიც შეიძლება ხისგან ან სხვა მასალისგან აგებული გაქვთ, საჭმელი, რომელსაც მიირთმევთ, ყველაფერი, აბსოლუტურად ყველაფერი, რაც ოდესმე გააკეთეთ/შეგიქმნიათ. თქვენს ცხოვრებაში თქვენი ცნობიერების შედეგია. თქვენ წარმოიდგენთ რაღაცას, გაქვთ აზრები თქვენს თავში, რომლის რეალიზებაც გსურთ და შემდეგ მთელი თქვენი ყურადღება ამ აზრზე გადაიტანეთ, განახორციელეთ შესაბამისი ქმედებები, სანამ ეს აზრი არ გახდება რეალობა ან არ განხორციელდება თქვენს ცხოვრებაში. წარმოიდგინეთ, რომ გსურთ წვეულების მოწყობა. ჯერ ერთი, წვეულების აზრი არსებობს როგორც იდეა თქვენს გონებაში. შემდეგ მოიწვიე მეგობრები, ამზადებ ყველაფერს და დღის ბოლოს ან წვეულების დღეს განიცდი შენს რეალიზებულ აზრებს. თქვენ შექმენით ახალი ცხოვრებისეული სიტუაცია, თქვენ განიცდით ახალ სიტუაციას თქვენს ცხოვრებაში, რომელიც თავიდან მხოლოდ ფიქრის სახით იყო წარმოდგენილი თქვენს გონებაში.

შექმნა მხოლოდ სულით, ცნობიერებით არის შესაძლებელი. ზუსტად ასევე ადამიანს შეუძლია შექმნას მხოლოდ საკუთარი გონებრივი წარმოსახვის დახმარებით, თავისი აზრებით, სიტუაციებითა და ქმედებებით..!! 

აზრების გარეშე შემოქმედება შეუძლებელი იქნებოდა, აზრების გარეშე ვერაფერს შექმნიდი, მითუმეტეს ამის გაცნობიერება. აზრები, რომლებიც, თავის მხრივ, უკავშირდება ჩვენს ცნობიერების მდგომარეობას და განსაზღვრავს ჩვენი ცხოვრების შემდგომ კურსს. ამ კონტექსტში ყველაფერი რაც არსებობს არის ცნობიერების გამოხატულებაც. იქნება თუ არა ადამიანები, ცხოველები, მცენარეები, ყველაფერი, მართლაც ყველაფერი, რისი წარმოდგენაც შეგიძლიათ, არის ცნობიერების გამოხატულება. უსასრულო ენერგიული ქსელი, რომელსაც თავის მხრივ ფორმას აძლევს ინტელექტუალური შემოქმედებითი სული.

ჩვენ ვართ ის, რასაც ვფიქრობთ. ყველაფერი, რაც ჩვენ ვართ, ჩვენი ფიქრებიდან მოდის. ჩვენ ჩვენი ფიქრებით ვქმნით სამყაროს..!!

შედეგად, ჩვენ ყველა ვქმნით საკუთარ ცხოვრებას, ვიყენებთ საკუთარ აზრებს სიცოცხლის შესაქმნელად ან განადგურებისთვის. ჩვენ გვაქვს თავისუფალი ნება, შეგვიძლია ვიმოქმედოთ თვითგამორკვეული გზით და, უპირველეს ყოვლისა, თავად ავირჩიოთ ცხოვრების რომელ ფაზას ვქმნით, რა აზრებს ვაცნობიერებთ, რომელ გზას ვირჩევთ და, უპირველეს ყოვლისა, რას ვიყენებთ შემოქმედებით ძალას. ჩვენი სულისკვეთებით, ვქმნით თუ არა მშვიდობიან და მოსიყვარულე ცხოვრებას, თუ ვქმნით ქაოტურ და შეუთავსებელ ცხოვრებას. ეს ყველაფერი დამოკიდებულია საკუთარ თავზე, აზროვნების სპექტრის ბუნებაზე და საკუთარი ცნობიერების მდგომარეობაზე. ამ თვალსაზრისით იყავი ჯანმრთელი, ბედნიერი და იცხოვრე ჰარმონიაში.

დატოვე კომენტარი

პასუხის გასაუქმებლად

    • ჰარდი კროგერი 11. ივნისი 2020, 14: 20

      გმადლობთ ამ მოტივაციის, შთამაგონებელი და დამადასტურებელი წვლილისთვის.

      მახსოვს აზრი, რომ „ნუ გააკეთე შენი ქანდაკება“ ჩემს გამოსახულებაში, არ არის ეგოისტური, იმპერიული ბრძანება ღვთისაგან, არამედ სიყვარულით მინიშნებაა იმისა, რომ ეს არის ჩიხი და რომ ადვილია რამდენიმე სიცოცხლის გარჩევა. მე ვიცოდი, რომ ღმერთი იყო ყველაფრის შემოქმედი და თუ მე ვცდილობდი ამაში "ნაწილი" მიმეღო და "ეს" ღმერთი დავარქვათ, მაშინ რა შეიძლება ითქვას ყველა "სხვაზე"??!!

      ღმერთის გამოსახულებას ვერ შექმნი, რადგან ღმერთი არაფრისგან და არავისგან ცალ-ცალკე „დანახვა“ შეიძლება... კარგია, რომ გავიგო, რადგან მას შემდეგ არ მიცდია ღმერთის გაგება, როგორც „რაღაც“ ცალკე, ფარული, შორეული...

      მივხვდი, რომ ყველაფერი ღმერთია... მე მას ყველაფერში ვხედავ... სულიერ ტრადიციებში აღწერილი „ერთი“ ყველგან.

      ამ და მსგავსმა შეხედულებებმა ჩემს ცხოვრებას ნამდვილი „დარტყმა“ მისცა. და მე შევიცვალე, თითქმის მისტიკური, ჯადოსნური გზით.
      ათწლეულების განმავლობაში მქონდა ბევრი დეპრესიული ფაზა, ჩემი ფიქრები ხშირად ტრიალებდა თვითმკვლელობაზე.

      როცა ღმერთს მივხვდი, მეც ახლიდან გავიცანი ჩემი აზრების ძალა და გადავწყვიტე ამ დესტრუქციული აზრების ნაცვლად ფანტასტიკური სამყარო შემექმნა. სანამ ნაგავს ვიფიქრებ, მირჩევნია ვიოცნებო ჩემს სამოთხეზე...

      2014-16 წლებში ხშირად ვიჯექი სახლში დივანზე და ვხვეწე ჩემი ფანტასტიკური სამყარო... წარმოვიდგინე თავი ფეხშიშველი მდინარეზე. მზე ანათებს და ბევრი დრო მაქვს... ესპანეთზე ან პორტუგალიაზე ვფიქრობდი...

      ახლა ანდალუზიაში ვზივარ... აქ ვცხოვრობ სიერა-ნევადას ძირში ძირში. ამასობაში 3 წელია აქ ვარ. მე ვცხოვრობ ჩემს სატვირთო მანქანაში რამდენიმე სხვა ადამიანთან ერთად კამპოში. როგორც ჩემს ხილვაში, ხშირად ვსეირნობ ახლომდებარე მდინარის გასწვრივ, მზე ანათებს, ყოველ ქვას შიშველი ფეხქვეშ ვგრძნობ და ასე ვფიქრობ... "აჰ!…
      ასე გინდოდა"...

      და მე ვგრძნობდი ამას. მე აღმოვაჩინე "ჯადოსნობა" და შესაბამისად გავაფართოვე ჩემი ფანტასტიკური სამყარო...

      რამდენადაც მე შემეხება, ეს მშვენიერი წვლილი შეესაბამება რეალობას... ჩვენ ვართ შემოქმედნი... მადლობა ღმერთს...

      მადლობა ამ სულის მაამებელისთვის...

      სიყვარული, სხვა რა...!!?!!

      პასუხი
    ჰარდი კროგერი 11. ივნისი 2020, 14: 20

    გმადლობთ ამ მოტივაციის, შთამაგონებელი და დამადასტურებელი წვლილისთვის.

    მახსოვს აზრი, რომ „ნუ გააკეთე შენი ქანდაკება“ ჩემს გამოსახულებაში, არ არის ეგოისტური, იმპერიული ბრძანება ღვთისაგან, არამედ სიყვარულით მინიშნებაა იმისა, რომ ეს არის ჩიხი და რომ ადვილია რამდენიმე სიცოცხლის გარჩევა. მე ვიცოდი, რომ ღმერთი იყო ყველაფრის შემოქმედი და თუ მე ვცდილობდი ამაში "ნაწილი" მიმეღო და "ეს" ღმერთი დავარქვათ, მაშინ რა შეიძლება ითქვას ყველა "სხვაზე"??!!

    ღმერთის გამოსახულებას ვერ შექმნი, რადგან ღმერთი არაფრისგან და არავისგან ცალ-ცალკე „დანახვა“ შეიძლება... კარგია, რომ გავიგო, რადგან მას შემდეგ არ მიცდია ღმერთის გაგება, როგორც „რაღაც“ ცალკე, ფარული, შორეული...

    მივხვდი, რომ ყველაფერი ღმერთია... მე მას ყველაფერში ვხედავ... სულიერ ტრადიციებში აღწერილი „ერთი“ ყველგან.

    ამ და მსგავსმა შეხედულებებმა ჩემს ცხოვრებას ნამდვილი „დარტყმა“ მისცა. და მე შევიცვალე, თითქმის მისტიკური, ჯადოსნური გზით.
    ათწლეულების განმავლობაში მქონდა ბევრი დეპრესიული ფაზა, ჩემი ფიქრები ხშირად ტრიალებდა თვითმკვლელობაზე.

    როცა ღმერთს მივხვდი, მეც ახლიდან გავიცანი ჩემი აზრების ძალა და გადავწყვიტე ამ დესტრუქციული აზრების ნაცვლად ფანტასტიკური სამყარო შემექმნა. სანამ ნაგავს ვიფიქრებ, მირჩევნია ვიოცნებო ჩემს სამოთხეზე...

    2014-16 წლებში ხშირად ვიჯექი სახლში დივანზე და ვხვეწე ჩემი ფანტასტიკური სამყარო... წარმოვიდგინე თავი ფეხშიშველი მდინარეზე. მზე ანათებს და ბევრი დრო მაქვს... ესპანეთზე ან პორტუგალიაზე ვფიქრობდი...

    ახლა ანდალუზიაში ვზივარ... აქ ვცხოვრობ სიერა-ნევადას ძირში ძირში. ამასობაში 3 წელია აქ ვარ. მე ვცხოვრობ ჩემს სატვირთო მანქანაში რამდენიმე სხვა ადამიანთან ერთად კამპოში. როგორც ჩემს ხილვაში, ხშირად ვსეირნობ ახლომდებარე მდინარის გასწვრივ, მზე ანათებს, ყოველ ქვას შიშველი ფეხქვეშ ვგრძნობ და ასე ვფიქრობ... "აჰ!…
    ასე გინდოდა"...

    და მე ვგრძნობდი ამას. მე აღმოვაჩინე "ჯადოსნობა" და შესაბამისად გავაფართოვე ჩემი ფანტასტიკური სამყარო...

    რამდენადაც მე შემეხება, ეს მშვენიერი წვლილი შეესაბამება რეალობას... ჩვენ ვართ შემოქმედნი... მადლობა ღმერთს...

    მადლობა ამ სულის მაამებელისთვის...

    სიყვარული, სხვა რა...!!?!!

    პასუხი
შესახებ

ყველა რეალობა ჩადებულია წმინდა მეში. თქვენ ხართ წყარო, გზა, ჭეშმარიტება და სიცოცხლე. ყველაფერი ერთია და ერთი არის ყველაფერი - უმაღლესი თვითშეფასება!